ในวันเดียวกันนั้นเองที่เราตั้งใจไปทำบุญ

เราก็ไปเดินเจเจต่อ เพราะไหนๆ ก็ผ่านมาทางนี้แล้ว

ตอนนั้นเป็น เวลาประมาณ 17.00 น. เรารอให้แดดร่ม ลมตกก่อนค่อยออกมาช้อปปิ้ง

เรานั่งรถใต้ดินมาลงสถานีกำแพงเพชร 

เพื่อย่นระยะเวลาเดินมายังโครงการโปรด ซอยต้นไม้

และของที่ตั้งใจจะช้อปก็อยู่แถวๆ นี้ด้วย

เดินไปเรื่อยๆ จากโครงการ 2 ไปโครงการ 4 ได้เสื้อ 2 ตัว กระเป๋า 1 ใบ

ด้วยความเห่อกระเป๋าเลยลองใช้ และถัดจากเวลานั้นเอง ไม่น่าถึงครึ่ง ชม

รู้ตัวอีกที ซิปหน้าของกระเป๋าก้เปิดอ้าอยู่ แต่สิ่งของในนั้นหายไปแล้ว คือมือถือเราเอง!

ตกใจมาก แต่ปกติเราเก็บของไม่เป็นที่ เลยคืดว่าลืมตัวเอาไปเก็บที่อื่น เช่นกระเป๋ากางเกง

แต่ค้นๆ ดูแล้วทุกที่ก็ไม่มี มโนสัมนึกเลยคิดได้ว่า เราเก็บไว้ซิปหน้าเอง แล้วมันไปไหน

เดินยิอนกลับเส้นทางที่มา เพื่อหาตามพื้นว่าหล่นรึป่าว อาจจะลืมรูดซิป

ทั้งๆ ที่รู้ว่าความเป็นไปได้น้อยมาก สุดท้ายก็ไม่เจอ

ยืนตั้งสติแปปนึง โทรบอกแม่ แล้วเดินไปแจ้งความ จำได้ว่าตรงข้าม เจเจมอล์เหมือนมีสำนักงาน

ระหว่างนั้นก็ลองคิดว่าในเครื่องมีอะไรที่จำเป็นบ้าง contact ก็ sync Google Mail แล้ว

Line ก็ link Facebook ที่จะเสียดายคงเป็นรูป แต่ส่วนมากจะแอดในอัลบั้ม Line ไว้บ้าง

มือถือเราก็เก่าเหมือนกัน มันอึดถึกทนกะเรามานานมาก 2 ปีแล้ว 

ด้วยความที่เป็นคนไม่ชอบใช้ iPhone อย่างใครเค้า สรุปก็ได้แต่พูดว่า ช่างมันเถอะ

โทรไประงับซิมกับ AIS เป็นระบบอัตโนมัติ กดเบอร์โทรได้เลย สะดวกดี

แสดงให้เห็นว่าเดี๋ยวนี้คนมือถือหายเป็นเรื่องธรรมดา 
เราตั้งสเตตัส Facebook ก็มีเพื่อนมาบอกว่าเคยหายทั้งนั้น

บางที บางอย่าง ที่มันหายไป ก็เป็นโอกาสดี ให้เราได้เริ่มใหม่ อะไรบางอย่าง

แต่เรื่องมือถือนี่ คงชี้ให้เห็นอีกอย่างว่า สังคมเราไม่ปลอดภัยจริงๆ 
แค่ไม่ระวังตัวนิดเดียว อะไรก็เกิดขึ้นได้

วันอาทิตย์ที่ 27 เมษายน 2557 เวลาประมาณ 17.50 น. ณ ตลาดนัดจตุจักร โครงการ 4

Samsung Galaxy S2 อายุ 2 ขวบ จากไป เพื่อเงินเพียงไม่กี่บาท

คงไม่เจอกันอีกนานนะ เจเจ